Długa chwila ciszy Paul Colize

 28 lutego 2016    06:29

Powieść ta jest pierwszą przetłumaczoną na język polski książką tego autora, choć w swoim dorobku ma kilka innych już wydanych. Głównego bohatera (Stanisława Kervyna) nie sposób jest polubić. To egocentryczny, zapatrzony w siebie, nieprzyjemny dla podwładnych i niedbający o rodzinę, uzależniony od seksu  i traktujący przedmiotowo kobiety drań. Drugim wyrazistym bohaterem powieści jest Nathan Katz- młody Żyd ocalały z obozu koncentracyjnego- szybko zwerbowany do organizacji tropiącej i samodzielnie wymierzającej sprawiedliwość zbrodniarzom nazistowskim, w młodości kierujący się ideałami, będący całkowitym przeciwieństwem Stanisława. Tło akcji stanowi historia, w którą wplecione zostają losy ludzkie, czy to z okresu wojennego, czy te współczesne; sporo psychologii, a także akcji, a pomiędzy nimi wpleciona jest myśl przewodnia dotycząca tego, jak mimo upływu wielu dziesiątek lat, losy i poczynania kilku osób lub jeden dokument mogą wpływać no losy innych. Książka zawiera w sobie morał i jest niezwykle inteligentna. Stanowi zupełne przeciwieństwo masowych powieści sensacyjnych. Doskonały thriller, wielowarstwowy, przemyślnie skonstruowany i trzymający w napięciu przez cały czas lektury.

Rok 2012. Pod koniec programu telewizyjnego, do którego został zaproszony w związku ze swoją książką dotyczącą „Rzezi w Kairze”, zamachu z 1954, którego ofiarą padło czterdzieści osób, w tym jego ojciec, Stanisław Kervyn otrzymuje niespodziewany telefon, który burzy wszystko, w co do tej pory wierzył.
Rok 1948. Nathan Katz, młody Żyd ocalały z obozu, przybywa do Nowego Jorku, by podjąć próbę odbudowy swojego życia. Prędko zostaje zauważony przez Kota, organizację gotową wykorzystać jego gniew i nienawiść.